Życie z Mariners

Po rozpoczęciu baseballowego życia, niedługo potem zacząłem oczywiście interesować się zawodowymi ligami zagranicznymi, w tym oczywiście najlepszą Major League Baseball. Codziennie śledziłem wyniki, oglądałem skróty meczów czy całe mecze, nie przesypiając wiele nocy. Zainteresowanie MLB, wiązało się również z kibicowaniem. Dokładnie od 2007 roku kibicuję drużynie Seattle Mariners. Związałem się z tą drużyną emocjonalnie i obejrzałem już ich ponad 100 meczy. Wybór Mariners to jednak nie był do końca przypadek...

 

 Obecne logo Mariners. 

Generalnie śmieszy mnie nieco ludzka mentalność, polegająca na kibicowaniu drużynom... które po prostu dobrze grają. Są bogate, mają dobrych zawodników i wygrywają. Takie drużyny mają wielu fanów, choćby w Polsce najwięcej fanów jest dwóch wielkich drużyn - New York Yankees oraz Boston Red Sox. Ja obrałem trudniejszą drogę, co udowadnia, że po prostu jestem z ta drużyną na dobre i na złe. Seattle Mariners jako jedna z dwóch drużyn (wraz z Washington Nationals) nigdy nie grała w finale o World Series. W 2007 roku, gdy zacząłem się interesować amerykańskimi rozgrywkami napisałem parę maili do wielu drużyn. Swoim łamanym angielskim przedstawiłem się, napisałem że kocham baseball, oglądam rozgrywki i chciałem się dowiedzieć od drużyn paru rzeczy, m. in. chodziło chyba o skład. Nikt nie odpisał... pruć Seattle Mariners, którzy dodatkowo byli niezwykle podekscytowani tym, że mają nawet fanów w Polsce i gorąco zapraszali mnie na mecz. To był może i skromny gest, mała iskierka, ale wiele to dla mnie wówczas znaczyło i już nie było wątpliwości. Zapoznałem się z historią drużyny, z obecną kadrą, kupiłem koszulkę oraz bluzę Mariners i czekałem na rozpoczęcie sezonu 2007!

Rok powstania: 1977
Seattle grają w American League w zachodniej dywizji od 1977 roku. 

Logo na czapkach.

Aktualne stroje.

Stadion

 Od początku istnienia czyli od 1977 roku do 1999 roku było to:
King County Domed Stadium ("Kingdome")

Najważniejszy mecz na tym obiekcie odbył się 8 października 1995 roku gdy Seattle Mariners pokonało New York Yankees 6 do 5 po 11 zmianach. Na meczu obecnych było 57500 widzów.
Budynek ten było nieco staromodny. W 1982 roku nieco go poprawiono. Ciekawostką jest fakt, iż tablica wyników była obsługiwana ręcznie. 

 Od 1999 roku do dziś oficjalnym stadionem Mariners jest:
Safeco Field

Domowy stadion Mariners ma wysuwany dach. W 2001 roku stadion ten był gospodarzem meczu All stars game. Stadion posiada 47,116 miejsc siedzących.  

Główne ligowe tytuły:
- 3 razy w historii drużyna zajęła pierwsze miejsce w dywizji zachodniej, a było to w latach: 2001, 1997, 1995
- drużyna raz wywalczyła awans do play off z drugiego miejsca dzięki dzikiej karcie, a było to w roku 2000.

Największe mecze play off:
- pokonanie New York Yankees w 1995 roku
- pokonanie Chicago White Sox w 2000 roku
- pokonanie Cleveland Indians w 2001 roku

W 1994 roku na 8 tygodni przed końcem sezonu odbył się strajk zawodników, przez co rozgrywki zostały oficjalnie odwołane i żadne tytuły nie zostały przyznane. Seattle zajmowało wtedy 1 miejsce w swojej dywizji i miało duże szansę na zajęcie pierwszego miejsca.

Właściciel: Nintendo America, reprezentowanego przez Howard Lincoln
Kierownik: John McLaren
Dyrektor generalny : Jack Zduriencik

Ogólnie o Seattle
Seattle Mariners to klub baseballowych grający w Major League Baseball. Klub reprezentuje Seattle, stan Washington. Grają w zachodniej dywizji Amerykańskiej Ligi. Mariners weszło do ligi wraz z Toronto Blue Jays w 1977 roku. W większość są w posiadaniu koncernu gier z Japonii - Nintendo.
Seattle Mariners nigdy nie zdołało wywalczyć mistrzostwa. Są jednym z kilku, którym nigdy nie udało się zdobyć World Series. 

1970 - 1990
Swój pierwszy mecz w lidze Marinners rozegrali 6 kwietnia 1977 roku. Na meczu obecnych było 57,762 kibiców na stadionie w Kingdome. Pierwszy mecz z drużyną California Angels, Seattle przegrało aż 7:0. Zespół ten do roku 1990 był kojarzony z brakiem osiągnięć a nawet zwycięstw.
Jednak wraz z nadejściem utalentowanego zawodnika Ken Griffey, Jr. fani wierzyli, że wszystko się zmieni w przyszłości. 

1990-1994
Po kolejnym nieudanym sezonie 1990, nadszedł w końcu znakomity sezon. Był to najlepszy dotychczasowy sezon w historii drużyny, a był to rok 1991. Wraz z kolejnymi latami wielokrotnie zmieniał się zarząd klubu. W 1994 w Mariners osiedliło się kilka znakomitych zawodników. 19 lipca 1994 roku na dotychczasowym stadionie dostrzeżono usterki, więc pojawiły się uwagi co do bezpieczeństwa obiektu. Mariners nie chcieli grać na innych obiektach. To właściwie zapoczątkowało budowę nowego stadionu. Pod koniec sezonu 1994 Mariners musieli rozegrać 20 spotkań w 21 dni. Zaczęli marnie, lecz potem wygrali dziewięć z 10 spotkań. Niestety wtedy drużyna Texas Rangers wezwała innych zawodników i doszło do strajku 12 kwietnia, który zakończył się odwołaniem sezonu. Wielu graczy było wściekłych i głodnych sukcesów co pokazali w sezonie 1995. 

1995
Sezon 1995 Mariners znów rozpoczeli kiepsko, głównie za sprawą kontuzji Griffey'a. Pomimo tej straty później Mariners zaczęli grać dobrze. Emocje towarzyszyły do końca rundy zasadniczej. Mariners dzielnie walczyli o 1 miejsce w zachodniej dywizji z drużyną Angels. Mariners byli w tak wybornej formie, że wygrali 25 z 36 meczy.
Nadeszły play offy i Mariners miało zmierzyć się z New York Yankees. Serię do 3 wygranych zaczęli kiepsko. Marinners przegrali pierwsze 2 mecze, jednak udało im się potem na własnym obiekcie wygrać kolejne 2 mecze, doprowadzając do decydującego, 5 meczu.
W trzecim meczu po 11 zmianach, Mariners wygrali 6:5, a zwycięskie odbicie 'double' nazywane było magicznym odbiciem Maritneza. Mariners dostali się do gry o American League Series Championship. Ten sukces nazwano 'ocalony baseball w Seattle'. 

 Seattle Mariners świętują swoją pierwszą wygraną American League Series Championship w 1995r. 

Mimo iż Seattle nie doszli do finału, gdyż zostali wyeliminowani przez Clevland Indians w ALSC, to ten sezon został zapamiętany jako Magiczny Sezon Marinners. 

1996–1999
Kolejne lata to sprowadzanie nowych przyszłych gwiazd. Wielu debiutantów, którzy potem zostali gwiazdami ligi, zaczynali właśnie w Seattle. Choćby Alex Rodriguez, najlepiej zarabiający zawodnik MLB zaczynał w Seattle. Dobrym sezonem był rok 1997. Mariners weszli do play offów, niestety odpadli już z pierwszym przeciwnikiem Baltimore Orioles przegrywając 3 mecze. Na pocieszenie Griffey zdobył nagrodę MVP.
W 1998 i 1999 Mariners mieli spore problemy. Wielu graczy opuściło Mariners i wielu nowych przybyło. Okienko transferowe długo było otwarte. W skutek tego sławny Johnson przeszedł do Houston Astros. Po sezonie 1999 Ken Griffey, Jr przeszedł do Cincinnati Reds, zostawiając Alex'a Rodriguez'a jako gwiazdę zespołu. Potem rozpoczęła się era Safeco Field - nowego stadionu Mariners. 

2000
Rok 2000 był powrotem potęgi Mariners. Mariners rozegrali tylko 161 meczy w rundzie zasadniczej, choć powinno rozgrywać się 162 mecze. Rozegrali tylko 161, gdyż w zachodniej dywizji było już wiadome, że zwycięzcą jest Oakland, więc według zasad ostatni mecz nie musiał być rozgrywany. Mimo to Mariners wygrali w Dzikiej Karcie i weszli do play offów. Mariners rozłożyli na łopatki Chicago White Sox w play offach, jednak potem ulegli NY Yankees w 6 meczach ALCS.
Offsezon był natomiast najbardziej znaczący w historii Mariners. Rodriguez został sprzedany do Texasu za rekordowy kontrakt w zawodowej lidze. Osłabieni Mariners sprowadzili Japończyka, super gwiazdę Ichiro Suzuki. 

 2001

 

 

Ichiro dołączył do Mariners w sezonie 2001.

Sezon 2001 był niezłym sezonem w historii. Strata Alexa Rodrigueza była na pewno bolesna. Kibice byli zirytowani i wygwizdywali swoją dawną gwiazdę za to, że poszedł za kasą. Dla Mariners mimo wszystko był to jeden z najlepszych sezonów w historii. Ichiro był bardzo przyjaźnie przyjęty i odwdzięczył się za ciepłe przyjęcie fanom. Ichiro Wygrał nagrodę w American League MVP. Poza tym wygrał nagrodę Debiutant American League i nagrodę złotej rękawicy dla Center Fieldera. Dzięki temu stał się pierwszym graczem od 1975 roku, który zdobył wszystkie 3 nagrody w 1 sezonie. Ichiro stał się nową twarzą Seattle.
Mariners wygrali w zachodniej dywizji American League, zaliczając rekordowe 116 zwycięstw. Wygrali 3 mecze w pierwszym etapie play off z Clevland Indians. Później mieli zmierzyć się z drużyną NY Yankees, jednak mecze zostały przełożone z powodu ataków terrorystycznych z 11 września 2001 roku. W tym sezonie Mariners byli również gospodarzami All Star Game. W All star wystąpiło aż 8 zawodników Mariners: RF Ichiro Suzuki, DH Edgar Martinez, CF Mike Cameron, 2B Bret Boone, 1B John Olerud, and pitchers Freddy Garcia, Kazuhiro Sasaki, and Jeff Nelson.

2002-2005

W sezonie 2002 pomimo tego, że Mariners wygrali aż 93 mecze (co jest ich drugim rekordem po 116 z roku 2001) nie dostali się do play offów. Po sezonie odszedł kierownik drużyny i przeszedł do Tempa Bay Devil Rays. 

W 2003 roku kierownikiem został Bob Melvin. To był znów świetny sezon Mariners. Zaliczyli podobnie jak rok wcześniej aż 93 zwycięstwa. Niestety dzięki dzikiej karcie do play offów weszła drużyna z Bostonu, która miała 2 zwycięstwa więcej. 

Sezon 2004 to już niestety zupełne osłabienie kadry. Mariners zakończyli na ostatnim miejscu w dywizji z zaledwie 63 zwycięstwami. Wydarzeniem sezonu w końcówce był rekord Ichiro, który zaliczył 262 hity. Pod koniec roku 54% udziałów drużyny sprzedane zostały Nintendo America.

Sezon 2005 był ciut lepszy. Mariners znów zajęli ostatnie miejsce, jednak tym razem wygrali 6 meczy więcej niż przed rokiem. Wszyscy zastanawiali się nad przyczynami takich wyników, gdyż kadra była odmłodzona i całkiem dobra: Ichiro, Beltre, Betancourt, Boone. Niestety siła ofensywna była słaba. W defensywie świetni miotacze: Felix Hernandez oraz Jamie Moyer.

2006-2008

Przed sezonem Ichiro głośno krytykował nastawienie zespołu twierdząc, że brakuje mu przywódcy. Do drużyny doszedł japoński łapacz - Kenji Johjima oraz miotacz - Jarrod Washburn. Niestety gra była wciąż fatalna. 11 porażek z rzędu w lipcu, Mariners kolejny sezon z rzędu zakończyli na ostatnim miejscu w dywizji, zaliczając bilans 78-84.

 Jose Lopez podaje do Richie Sexson, 2007

 

W 2007 sezonie wciąż szukano odpowiedzi czemu nie ma sukcesów. Niespodziewanie w trakcie sezonu z funkcji kierownika zrezygnował Mike Hargrove. Ichiro przedłużył kontrakt do końca sezonu 2012. Mimo wszystko drużyna zaczęła w końcu wygrywać i był to całkiem dobry sezon. Mariners zakończyli na 2 miejscu w dywizji zaliczając bilans 88-74. Wydarzeniem sezonu był jednak Ichiro, który jako trzeci gracz w historii MLB, wybił 200 hitów przez 7 sezonów z rzędu.

W sezonie 2008 sytuacja w Mariners stała się napięta. Problemy kadrowe i ogólna atmosfera w drużynie się psuła. 8 lipca Seattle zaliczyło najniższy wskaźnik zwycięstw w historii - .349. 1 września Mariners stracili szansę na awans do play offów. Zaliczyli aż 101 porażek (tylko jedna mniej od najgorszego przypadku 102 porażki Washington Nationals). 17 września Ichiro zaliczył ósmy sezon z rzędu z 200 hitami na koncie.

2009-2011

W 2009 roku pojawił się nowy dyrektor generalny - Jack Zduriencik. 18 lutego Mariners podpisali kontrakt z gwiazdą dawnych lat - Ken Griffey, Jr. 31 marca Ichiro na 15 dni został umieszczony na liście kontuzjowanych. To pierwszy jego taki przypadek w MLB. 16 kwietnia Ichiro wybił swój 3,086 hit w zawodowej karierze (NPB + MLB). Do tej pory japońskim rekordzistą był zawodowiec Isao Harimoto, który w Nippon Professional Baseball League wybił 3,085 hitów (Rekord MLB należy do Pete Rose, który wybił w swojej karierze 4,256 hitów. 16 września Ichiro zaliczył dziewiąty sezon z rzedu 200 hit, tym samym zostając samodzielnym rekordzistą. Generalnie sezon całkiem udany, odbicie się od dna. Marynarze zaliczyli bilans 85-77. 

Ken Griffey, Jr, 10 lipiec 2009

2 lipca 2010 roku, Ken Griffey, Jr ogłosił, że przechodzi na emeryturę po 22 sezonach w MLB. Zaczynał w Mariners i grał ponad 10 sezonów w latach 90. Na koniec kariery wrócił na 2 sezony, tu gdzie zaczynał. Sezon 2010 był jednak znów fatalny. Podobnie jak w 2008 roku Mariners zaliczyli aż 101 porażek.

Niemoc drużyny trwała również w sezonie 2011. Bilans 67-95 jest wprawdzie lepszy, ale chyba nikogo nie zadowala. Po raz kolejny ostatnie miejsce w dywizji.

Obecnie

Obecnie Mariners idzie wciąż kiepsko. Bilans 27-35, ale jeszcze wszystko może się odmienić. Niestety potrzebne są nowe talenty, aby znów drużyna święciła sukcesy. Ichiro prawdopodobnie rozgrywa ostatni sezon. Zawodnikowi z sezonu na sezon idzie coraz gorzej i ma już w końcu 38 lat. 

8 czerwca Seattle Mariners zaliczyli kombinacyjnego No-Hittera.

Miotacze Seattle Mariners w meczu przeciwko LA Dodgers zaliczyli no – hittera, czyli nie pozwolili drużynie przeciwników na zdobycie ani jednej bazy za pomocą uderzenia piłki. Wyczyn zasługuje na szczegolne uznanie, poniewaz bralo w nim udzial, aż szesciu miotaczy. Mecz jako starter rozpoczal Kevin Millwood, a po nim na boisku pojawili się relieferzy Charlie Furbush, Stephen Pryor, Lucas Luetge, Brandon League oraz Tom Wilhelmsen, który zamykał mecz. Po ostatnim aucie catcher Mariners Jesus Montero z radości wskoczył na Wilhemsena, który nie zdawał sobie sprawy z tego co się dzieje. Dopiero kiedy Montero powiedział mu o wyczynie miotaczy, ten także zaczął celebrować to wydarzenie. Wilhelmsen był tak skoncentrowany na wykonaniu sava, że nie zdawał sobie sprawy z tego, przed jak wielką szansą staje jego druzyna. Tym samym no – hitter Seattle był już czwartym w tym sezonie

GO MARINERS!